Во 2012 година, мојата персиска мачка умре - таа имаше 14 години. И решив повеќе да не се врзувам за животни (многу е тешко да ги изгубиш). Таа тагуваше две години. За тоа време, таа се пензионираше, го одгледа својот внук ... и сакаше куче. Пребарував на Интернет една година (дадени реклами). И така, во Однокласници видов фотографија од еден од моите пријатели од групата Бездомни животни и исчезнав… и сега плачам…
Од екот на изминатите години, сега знам што е љубов на прв поглед. Се исплашив дека нема да можам да го земам. Напишав во коментарите под фотографијата, ми одговорија, ми се јавија и по 50 минути среќата се смести во мојата куќа со името Мусја – љубовта се покажа дека е обострана. Цело време сме заедно, многу шетаме (живееме во зелена зона со езерца) – има каде да се свртиме. Мусја се покажа како многу активен ловец. Ја научив на команди (основно), можеме да одиме без поводник. Ослабев 7 кг за 16 месеци од вакви прошетки. Шетаме во секое време – затоа Мусја има гардероба. Купив неколку работи, а потоа почнав сама да шивам. Без лажна скромност – Мусја е најмодерна на нашите простори (сака комплименти). Во плановите се неколку зимски овчи палта и тексас за лето. На 29 ноември беше година и пол од нашиот заеднички живот – тие летаа во миг. Сфатив дека скоро 62 години од мојот живот бев навистина среќна и во целосна хармонија со себе со мојата сакана Мусја. Во мојата младост имав кучиња – клубови, модерни (во тоа време), и ми се чинеше дека тие се најдобри… Но, Мусија, душа која страдаше, толку благодарна, толку нежна, толку љубовна… Кога излегувам од дома (без разлика дали на 15 минути или 3 часа), тој ме поздравува како да сум отишол во војна... ме бакнува, папучи на вратата – „фала богу, се вратив“. Меѓу љубителите на кучиња имаше многу познаници. Има и од засолништа, младенчиња. Мусја селективно се спријателува (не сака агресивни кучиња). Ги покровител малите, некаде дури и љубоморен. Не сака кога шетаат повеќе од 3 кучиња – овде може да се каже: „Огнените птици не летаат во чопор“ – тие секогаш се движат на страна. Се разбираме од половина шепот и сме среќни заедно! Мислам дека кучето кое доживеало студ и глад ќе стане најдобар пријател, најпосветено суштество. Не е ни чудо што една позната личност рече: „Колку повеќе ги запознавам луѓето, толку повеќе сакам кучиња“.